Uiteraard keken wij ook mee met het gesprek van Platform ACCT met Ingrid van Engelshoven (OCW) en daar gingen onze nekharen toch wel flink van overeind staan. Terwijl wij wachten op de sectorspecifieke maatregelen, blijkt dat Van Engelshoven de TOZO en TOGS toereikend vindt en dat we vooral zelf lekker creatief bezig moeten blijven.
Zo vraagt Kim Coppes haar wat te doen als de generieke maatregelen niet passend zijn. Uiteraard verwachten wij niet dat iedere cent vergoed moet worden, wij weten ook wel dat dat niet realistisch is, maar met deze reactie konden wij ook niet veel: “De omzetderving is vele male groter dan wij ooit kunnen oplossen. Dus daar moeten we ook reëel in zijn. Waar ik nu op mik is dat als we weer naar het nieuwe normaal gaan, er zo snel mogelijk weer vraag ontstaat.” Begrijpelijk, maar voor vraag moet er ook aanbod zijn, hoe voorkom je dat het aanbod instort? Dan zal er toch echt een sectorspecifieke oplossing moeten komen, die verder gaat dan nadenken.
Wel zegt ze te werken aan oplossingen voor bijvoorbeeld start verkoop bij onder andere theaters en concertzalen. Dat zou eigenlijk nu zijn, maar omdat alles overhoop ligt, lopen deze instellingen onwijs veel inkomsten mis. Daar moet dus snel een oplossing voor komen, want het gaat zeg maar om nu. Nu nu.
Voor de rest van het seizoen hoeven we overigens niet veel te verwachten, want “Dit seizoen is voor de culturele sector helaas toch echt verloren.”. Ook zegt ze te willen zorgen dat instellingen niet om gaan vallen, maar heeft ze door dat het daar al te laat voor begint te worden? Bijvoorbeeld voor het Groningse EM2, dat afgelopen maandag aankondigde te gaan stoppen. Het lijkt ons een kwestie van tijd tot er meer faillissementen en/of sluitingen aangekondigd worden, als er niet snel een goede oplossing komt om dit te voorkomen.
Anderhalvemetersamenleving
We moeten volgens de minister gaan nadenken over protocollen en scenario’s om op te starten in de anderhalvemetersamenleving. Ja, in een theater kan dat. Zo weinig stoelen verkopen dat mensen anderhalve meter van elkaar zitten. Maar, dat betekent dus dat je standaard voor lege zalen speelt en bij lange na niet uit de kosten komt. Hetzelfde geldt voor festivals, hoe rendabel is het nog als je maar een derde van de kaarten mag verkopen? En dan hebben we het nog niet eens over de artiesten, horeca en kaartcontroles. Toch ziet Van Engelshoven dit als een oplossing om een beetje uit de kosten te komen. Maar houdt ze daarin rekening met de kosten die je weer opnieuw moet maken in de uitvoering hiervan? Wie gaat die betalen? Of gaan we werken met onbetaalbare kaartjes?
Uiteraard gooit ze het ook weer op hoe creatief de culturele sector is, met alle initiatieven die ontstaan, maar dit zijn allemaal initiatieven waar we nauwelijks geld aan verdienen, enkele donaties van fantastische mensen daargelaten natuurlijk. Mooie dingen maken, dat kunnen we. Troost bieden aan de samenleving ook. Nu nog een boterham met een klein beetje beleg op de plank.
Hiervoor moeten we volgens Van Engelshoven afspraken maken met elkaar over eerlijke beloningen. Beloningen voor wat? Werk dat we niet kunnen doen? Online oplossingen? Wie betaalt daar dan voor? Misschien een idee om een eerlijke vergoeding af te spreken voor ZZP’ers, waar ze daadwerkelijk van rond kunnen komen?
Duidelijk, er ontstaan door dit gesprek meer vragen dan antwoorden. Het lijkt ons hoog tijd dat de minister van OCW zich ook daadwerkelijk hard gaat maken voor de cultuur, in plaast van terugverlangen naar de geur van de theaterzaal. Hops, voor de dag met dat plan!
Bekijk het hele gesprek hieronder. Let op, deze beelden kunnen als schokkend worden ervaren. 😉